آدینه

آن که عمری در پی او می دویدم روبرو                                    ناگهانش یافتم با دل نشسته روبرو

اگر انسان «خود» را از غفلت ها آزاد کند، معبود و آرزویش را روبروی «خود» می یابد. زیرا انسان در درون «خود» خزینه و منبع و سرمایه ای دارد که از طریق آن به راحتی می تواند با «خدا» ارتباط پیدا کند و اگر انسان از آن سرمایه غافل نشود و چیزهایی که او را از آن غافل می کند، بشناسد و آن ها را از صحنه ی زندگی خود دفع کند، به خودی خود با خداوند مرتبط خواهد شد. (شهید مرتضی مطهری)

حضرت آبت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی می فرمایند:

«ایام شهادت حضرت صدیقه طاهره و این روزهای بزرگ و ماندگار در تاریخ، همه در خور توجه و دقت و تأمل است.»

(قطره از دریا نشانی می دهد/حضرت آیت الله خامنه ای به کوشش سید محمدباقر حسینی/ص272)

حضرت فاطمه سلام الله علیها می فرمایند:

«ملازم خدمت مادر باش، که بهشت زیرگام هایش است.»

(عوالم العلوم/ج11/ص622)

« خوش رویی در جهره مومن، بهشت را بر صاحبش واجب می سازد و خوش رویی در برابر چهره دشمن معاند صاحبش را از عذاب آتش دوزخ نگاه می دارد.»

(تفسیر امام حسن عسگری علیه السلام/ص354)

امام صادق علیه السلام از پدرشان امام محمد باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: «علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره خدمت امور خانه خواستار داوری شدند. آن حضرت چنین حکم فرمود: که فاطمه سلام الله علیها کارهای خانه را انجام دهد و علی علیه السلام کارهای بیرون از خانه. فاطمه سلام الله علیها گوید: کسی جز خدا نمی داند که چه اندازه شادمان گشتم آن هنگام که رسول خدا کارهایی  که بر عهده مردان بود را از دوش من برداشت.»

(چهل حدیث از سخنان گهربار حضرت زهرا سلام الله علیها/ص92)

نماز حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها در شب چهارشنبه:

راوی از فاطمه سلام الله علیها روایت می کند که آن حضرت می گفت: پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله نمازی به عنوان نماز شب چهارشنبه به من تعلیم فرمود. «هرکس شش رکعت نماز به این روش بخواند که سه تا دو رکعتی که در هر رکعت سوره حمد و آیه «قل اللهمَّ مالک الملک…» آیه( 26 و 27 آل عمران) و بعد از فراغ از نمازش بگوید «جَزَی الله محمداً ما هو اهلُهُ». خداوند هفتاد گناه را از از او می آمرزد و پاداشی به عطاء کند که قابل احصاء و حساب نباشد.

(بحارالانوار/ج87/ص304)

شخصی به نام رمیله می گوید: در زمان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) سخت بیمار شدم تا آنکه روز جمعه قدری احساس سبکی کردم. با خود گفتم: بهتر از هر چیز این است که آبی بر روی خود بریزم و بروم پشت سر امیرالمؤمنین نماز بخوانم.

همین کار را کردم، آنگاه به مسجد رفتم. وقتی آن حضرت بالای منبر رفتند حال من دوباره سخت شد. وقتی امیرالمؤمنین از مسجد برگشتند و داخل دارالحکومه شدند، من هم همراه ایشان داخل شدم. ایشان به من فرمودند: ای رمیله، دیدم به خودت می پیچیدی! عرض کردم: بلی. جریان بیماری خود را برای ایشان تعریف کردم و انگیزه حضور خود را در نماز بیان داشتم. ایشان فرمودند: ای رمیله! هیچ مؤمنی بیمار نمی شود مگر اینکه ما هم به خاطر بیماری او بیمار می شویم، و غمگین نمی شود مگر اینکه ما هم در غم او غمگین می شویم، و هیچ دعایی نمی کند مگر آنکه به دعای او آمین می گوییم، و سکوت نمی کند مگر آنکه ما برایش دعا می کنیم. عرض کردم: ای امیر مؤمنان، فدایت گردم؛ این گفته شما حتماً مربوط به کسانی است که با شما در اینجا (دارالحکومه) هستند. (یعنی کسانی که شما آنها را می بینید و از حالشان باخبرید) پس در مورد آن کسانی که در دیگر جاهای زمین هستند چطور؟ امام در جواب فرمودند: ای رمیله، هیچ مؤمنی در شرق و غرب زمین از ما پنهان نیست.

و امروز من و تو …

فرزند امیرالمؤمنین (علیه السلام) در بین ما و آگاه به ما است. حال ما از او پنهان نیست. بیماری ما او را بیمار می کند، غم ما دلش را به درد می آورد، به دعاهای بی شمارم آمین می گوید، و روز و شب برایم دعا و استغفار می کند. بین دعاهایی که می کنم و او بر آنها آمین می گوید، چند بار نام او را می برم و برای فرج او دعا می کنم؟ آن قدر که او به یاد من است، من چقدر رسم وفا را به جا می آورم و ذره ای از دلنگرانی اش را جبران می کنم؟ من به غم او چقدر غمگینم؟ نگران بیماری او هستم و برای سلامتی اش صدقه می دهم؟ امیرالمؤمنین از حال رمیله خبر داشتند و می دیدند که به خود می پیچد، امروز هم امام من مرا همان طور می بیند و از حالم خبر دارد؟ آیا گاهی مرا در حالتی می بیند که دلتنگ او هستم؟ آیا مثل رمیله که پس از هفته ای بیماری و دوری از امام خود، دلتنگ شد و خود را به مسجد رساند، من و تو هم دلتنگ می شویم که جایی را پیدا کنیم و خود را به اماممان برسانیم؟ نمازمان را به نماز اول وقت اماممان اقتدا کنیم؟ قلب او را مطاف شادی و سوگ او قرار می دهیم؟ بگذار از امروز ما هم به شادی او شاد و به غم او غمگین باشیم؟ ما هم بر دعاهای او آمین گوییم …